WIGILIA PASCHALNA

Liturgia Wigilii Paschalnej nazywana jest matką wszystkich liturgii, gdyż celebruje zmartwychwstanie Pana, przejście z ciemności do światła, z grzechu do wolności. Składa się z liturgii: światła, słowa, chrzcielnej i Eucharystii.

Liturgię światła zapoczątkowało błogosławieństwo ognia. Zakreślenie na paschale krzyża, cyfry bieżącego roku oraz liter A i Ω było znakiem, że rok liturgiczny to Chrystus Zmartwychwstały, żyjący i działający w swoim Kościele. Wbicie w zaznaczony krzyż pięciu gron symbolizujących gwoździe, podkreśliło fakt, że Chrystus umarł na krzyżu. Zapalony pobłogosławionym ogniem paschał kapłan wniósł do świątyni przy trzykrotnym wezwaniu: Światło Chrystusa. Wierni zapalali od niego przyniesione świece, a ich blask rozjaśnił mrok kościoła. Po umieszczeniu paschału w prezbiterium rozpoczął się uroczysty śpiew Orędzia wielkanocnego – EXULTET.

Rozpoczęła się najbardziej rozbudowana w ciągu roku liturgia słowa, podczas której czytania przeplatano psalmami i modlitwą. Cykl czytań starotestamentalnych kończył się Bożą obietnicą oczyszczenia i przemiany człowieka.

Po epistole, Ewangelii i homilii nastąpiła liturgia chrzcielna. Zapoczątkował ją śpiew Litanii do Wszystkich Świętych, wezwaniami której wierni prosili świętych patronów o wstawiennictwo do Boga. Po niej celebrans pobłogosławił wodę, którą poświęcił wiernych, a następnie wszyscy odnowili przyrzeczenia chrzcielne.

Finałem Wigilii Paschalnej była liturgia Eucharystii, podczas której wierni przystąpili do Komunii Świętej.

Przewodnikiem po najważniejszych dniach w roku liturgicznym, Świętym Triduum Paschalnym, była pani Renata Szumera. Prowadzona przez nią narracja pomogła wiernym na nowo odkryć głębię Triduum Paschalnego, zrozumieć jego symbolikę i znaczenie poszczególnych elementów celebracji.

NIEDZIELA WIELKANOCNA

Bicie dzwonów w niedzielny poranek oznajmiło całemu światu radosną nowinę –

 ZMARTWYCHWSTAŁ. NIE MA GO TUTAJ. Łk. 24,6 Wierni w procesji rezurekcyjnej przeszli wokół kościoła na znak, że zmartwychwstały Chrystus przeniknął do naszej codzienności. Wciąż wędruje pośród nas i pragnie być rozpoznawany w każdej minucie naszego życia. Po odśpiewaniu pieśni uwielbienia Te Deum Laudamus rozpoczęła się uroczysta Msza św. rezurekcyjna.