Wielki Post – czas refleksji nad własnym życiem – zapoczątkowała Środa Popielcowa, która w tym roku przypadła we wspomnienie św. Walentego. Podczas każdej Mszy św. kapłan błogosławił popiół, którym następnie posypywał głowy wiernych. Akt posypywania głów popiołem był wezwaniem do pokuty, umartwienia i żalu za grzechy. Słowa „Prochem jesteś i w proch się obrócisz” uświadamiały naszą grzeszność i przemijanie, a słowa „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię” dawały nadzieję na oczyszczenie, odrodzenie i zmartwychwstanie.
Pomocą w dobrym przeżywaniu tego czasu były nabożeństwa Drogi krzyżowej i Gorzkich żali. Podczas Drogi krzyżowej odprawianej w piątki o godzinie 18,00 wierni przy każdej z 14 stacji rozważali sceny z drogi jaką przebył Jezus z Jerozolimy na Golgotę. W każdą niedzielę po sumie wierni uczestniczyli w nabożeństwie Gorzkich żali. Śpiewem pieśni włączali się w dramat i atmosferę męki Chrystusa, przeżywając jej poszczególne etapy z Jezusem i Matką Bolesną. Tematem tegorocznych rozważań pasyjnych głoszonych przez księdza proboszcza były grzechy główne. Nabożeństwa wielkopostne pomogły wiernym pobudzić serca do żalu i nawrócenia oraz wyrazić wdzięczność za dar odkupienia Chrystusa.
.
