Uncategorized

We wtorek 10 września w parafiach Kamieniec i Szydłowo miała miejsce wizytacja kanoniczna, którą  przeprowadził j Arcybiskup Metropolita Gnieźnieński Wojciech Polak, Prymas Polski.

Rozpoczął ją od Domu Pomocy Społecznej w Skubarczewie. Po powitaniu przez dyrektora placówki, pana Andrzeja Nowakowskiego, o godz.12⁰⁰ ksiądz biskup wraz z pensjonariuszami odmówił modlitwę  Anioł Pański. Następnie odbył rozmowę z dyrektorem i pracownikami placówki.

Ze Skubarczewa wraz z ks. dziekanem Piotrem Kotowskim, ks. proboszczem Ryszardem Borowiczem i ks. kapelanem Maciejem Jasińskim udał się do Słowikowa na spotkanie z dziećmi, nauczycielami i personelem Zespołu Szkolno-Przedszkolnego. Po powitaniu przez panią dyrektor Renatę Szumera oraz dzieci przybyli goście wysłuchali koncertu w wykonaniu zespołu flażoletowego.

Kolejnym etapem wizytacji było Szydłowo, gdzie w sali wiejskiej na Prymasa Polski oczekiwali przedstawiciele Rad Duszpasterskich i Ekonomicznych oraz osoby czynnie zaangażowane w życie obu parafii. Delegacja wsi Szydłowo powitały gościa chlebem i solą. Ksiądz proboszcz przedstawił zebranych oraz funkcje jakie pełnią w parafiach, po czym wszyscy zasiedli do wspólnego posiłku. Była też okazja do rozmów na tematy związane z osiągnięciami i potrzebami obu parafii, zarówno na  płaszczyźnie duchowej jak i materialnej.

Następnie uczestnicy spotkania przeszli do kościoła, gdzie wraz z oczekującymi już mieszkańcami Szydłowa, modlili się pod przewodnictwem księdza biskupa za zmarłych. Ze świątyni udali się  procesyjnie na cmentarz parafialny. Spotkanie w Szydłowie zakończono poświeceniem nowego krzyża przy kościele.

Wieczorem o godz. 17³⁰ Arcybiskup Wojciech Polak, Prymas Polski został procesyjnie wprowadzony do kościoła. Dostojnego gościa powitał ksiądz proboszcz Ryszard Borowicz, a po nim w imieniu całej wspólnoty przedstawiciele Rady Parafialnej. Ksiądz proboszcz przypomniał historię kamienieckiej świątyni oraz zapoznał z działalnością duszpasterską i gospodarczą w naszej parafii. Rodzice poprosili księdza biskupa, by udzielił ich dzieciom sakramentu bierzmowania.

Rozpoczęła się Msza św., której przewodniczył ksiądz arcybiskup. W liturgię słowa, czytania mszalne i śpiew psalmu, włączyli się kandydaci do bierzmowania. Po Ewangelii,  którą odczytał ksiądz dziekan, Piotr Kotowski, ksiądz biskup wysłuchał deklaracji każdego z kandydatów o gotowości  przystąpienia do sakramentu dojrzałości chrześcijańskiej. Po homilii wygłoszonej przez Prymasa Polski, odnowieniu przyrzeczeń chrzcielnych i błogosławieństwie młodzież, poprzez namaszczenie krzyżmem każdego z nich, przyjęła sakrament bierzmowania. Młodzież przedstawiła modlitwy powszechne oraz przyniosła dary ołtarza, które złożyła na ręce celebransa. Rozpoczęła się liturgia Eucharystii.

Po Mszy św. młodzież podziękowała Arcybiskupowi Wojciechowi Polakowi, Prymasowi Polski za udzielenie sakramentu bierzmowania, a księdzu proboszczowi Ryszardowi Borowiczowi oraz pani katechetce Renacie Szumera za przygotowanie do tak ważnego w ich życiu wydarzenia. Ksiądz biskup podziękował wszystkim za udział w Eucharystii oraz ciepłe i życzliwe przyjęcie podczas wizytacji.

1 2 ►

Czcigodny Arcypasterzu !

Serdecznie witam i pozdrawiam Księdza Prymasa w Kamieńcu !

Czynię to chrześcijańskim pozdrowieniem, jakie nauczyli mnie rodzice : „Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus…”

Kamieniec, to bardzo stara parafia – jej początki sięgają XIII wieku. Przez kilka wieków opiekę duszpasterską pełnili tu zakonnicy trzemeszeńscy, wyznaczani przez opata. Pierwszym proboszczem diecezjalnym w roku 1845 został Ks. Jan Maksymilian Klupp, którego grób znajduje się przy kościele. Dzieje tej parafii to wiele wydarzeń smutnych. Mieliśmy tutaj nieproszonych gości. Podczas „potopu szwedzkiego” zamordowano proboszcza, który bronił kościół przed zbezczeszczeniem. Potem byli kozacy, przyszły zarazy, rozbiory Polski, powstanie listopadowe i okres dwóch wojen światowych.

W historię parafii jednak wpisane są też wydarzenia piękne i wzniosłe. Przejawem ożywienia pobożności w parafii było założenie Bractwa Św. Józefa na podstawie przywileju Stolicy Apostolskiej z dn. 15.II.1701 roku, gdyż znajdujący się w bocznym ołtarzu piękny obraz Św. Józefa, jak o tym mówią protokoły wizytacyjne biskupów – wierni uznawali i czcili jako łaskami słynący. Św. Józef jest drugim patronem Parafii.

W roku 1721 zarządcą parafii został Ks. Jan Cieński, kanonik trzemeszeński. To on podjął decyzję o rozebraniu zniszczonej świątyni, a na jej miejscu wystawił nową z drzewa modrzewiowego w latach 1722 – 1724. Patronem kościoła został Św. Jakub Apostoł. Ks. Bp Franciszek Kraszkowski dokonał konsekracji tej świątyni dnia 27 października 1726r.

W czasach powojennych kościół był kilkukrotnie poddawany remontom, zabiegom konserwatorskim, zwłaszcza w latach 2000 – 2006, kiedy gruntownie go odnowiono. Dzięki tym zabiegom, możemy nadal podziwiać kunszt artystów sprzed 3 stuleci, którzy tak pięknie i bogato wyposażyli tę świątynię.

Na mocy Dekretu Księdza Prymasa dnia 1 Lipca 2019r. objąłem Parafię w Kamieńcu i w Szydłowie, a 2 miesiące później także posługę kapelana w D.P.S. w Skubarczewie. Miałem świadomość, że przychodzę po proboszczu, który pracował tutaj 34 lata i bardzo wiele dobrych rzeczy tu dokonał. Tak po ludzku bałem się, czy sprostam wszystkim wyzwaniom stojącym przede mną i czy nie zawiodę zaufania Księdza Prymasa. Muszę jednak powiedzieć, że od samego początku spotkałem się z pomocą i z wielką życzliwością obecnego tu Ks. Dziekana, Sołtysa Kamieńca i Sołtysa Szydłowa, oraz wiernych obu parafii. I tak jest do dziś.

Początki mojej pracy w obu parafiach zbiegły się z wybuchem pandemii. W naszych świątyniach mogło uczestniczyć we Mszy św. zaledwie 5 osób. Z pewnością dla wiernych był to bardzo trudny czas, kiedy nie mogli być w kościele. Jednak powrócili !

Na przestrzeni 5 lat podjęliśmy kilka ważnych prac na rzecz kościoła. Naprawiliśmy cały system antywłamaniowy w kościele, zostało wymienione nagłośnienie w świątyni, zainstalowano aparaturę odsłaniającą obrazy w ołtarzu głównym i bocznym, od 5 lat funkcjonuje internetowa strona parafialna. Wymieniono większość szat liturgicznych, a zabytkowe poddano konserwacji. Wyzłocono wszystkie naczynia liturgiczne, zakonserwowano elewację kaplicy pogrzebowej. W latach 2020 – 2022 przeprowadzono kapitalny remont plebanii i uporządkowano teren w stronę jeziora. Te wszystkie prace udało się sfinalizować dzięki ofiarności parafian, bez żadnego zadłużenia. Pięciokrotnie zostały złożone odpowiednie pisma do M. K. i Dz. N. w Warszawie z prośbą o dotację na renowację ołtarza głównego. Niestety, za każdym razem odrzucono tę prośbę. Nie tracimy jednak nadziei.

Obecnie przygotowujemy się do wymiany gontu na dachu kościoła i remontu wieży i sygnaturki, a w następnych latach do konserwacji odeskowania świątyni. Z Polskiego Ładu otrzymaliśmy dotację w wysokości 588 tys. zł. Te prace rozpoczną się na wiosnę. Ufam, że uda się je zakończyć przed wielkim Jubileuszem Trzechsetlecia konsekracji kościoła, który będzie w roku 2026, a na który już dziś zapraszam Księdza Prymasa.

Życie parafii, to przede wszystkim duszpasterstwo. Jako proboszcz cieszę się wzrostem liczby osób przystępujących do Sakramentu Pokuty i do Komunii św. w obu parafiach. Stałą posługą sakramentalną otaczam chorych i starszych parafian. W Kamieńcu zawiązało się II Koło Żywego Różańca, od 3 lat każdego 19 dnia miesiąca sprawujemy nowennę do Św. Józefa. Cieszę się, ze w przygotowanie Liturgii Słowa angażują się coraz częściej osoby świeckie, dorośli. W ciągu roku dzieci, młodzież, a także dorośli przygotowują Misterium Męki Pańskiej, oraz inne okolicznościowe rocznice i wydarzenia. Wykorzystujemy też walory naszego pięknego położenia nad jeziorem, by integrować obie parafie na wspólnych biesiadach, ogniskach, potańcówkach. Jestem pełen podziwu dla wiernych obu parafii, za piękne przygotowanie na nawiedzenie kopii Obrazu Jasnogórskiego w roku 2022r. Wszystkie te sprawy ekonomiczne i duszpasterskie udaje się zrealizować dzięki zaangażowaniu, inicjatywie, życzliwości, otwartości i ofiarności wiernych obu parafii, i za to jestem im bardzo wdzięczny.

Mam jednak świadomość, ze przychodzimy tutaj także z naszymi błędami, wadami, z grzechami. W sferze duchowej nie wszystko udaje się nam wykonać. Martwi mnie mała obecność młodzieży na Mszach św., dzieci z rodzicami mogłoby być więcej. Szukamy możliwości większego dotarcia do nich. Ufam i wierzę, że nasi patronowie Święci Jakub i Józef, N. M. P. wyproszą jeszcze większe odrodzenie naszych wspólnot parafialnych. Chcemy nadal trwać we wspólnocie Kościoła świętego i do świętości dążyć. Będziemy się starali odczytywać znaki czasu i iść za głosem naszego Pana i Zbawiciela.

W czwartek 15 sierpnia obchodziliśmy uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny oddając cześć Tej, która zachowana od grzechu pierworodnego nie doświadczyła jego skutków. Jej ciało nie doznawszy rozkładu wraz z duszą zostało wzięte do nieba.

W tym dniu przeżywaliśmy również parafialne dożynki. Na sumę o godz. 11³⁰ przybyły delegacje z wiosek naszej parafii przynosząc ze sobą symboliczne plony z tegorocznych zbiorów. Przybyłych powitał i procesyjnie wprowadził do kościoła ksiądz proboszcz. Po odśpiewaniu dziękczynnej pieśni dożynkowej kapłan odmówił modlitwę błogosławieństwa oraz poświęcił przyniesione dary ziemi i pracy rąk ludzkich. Wieniec, bochny chleba, owoce i warzywa zostały złożone u stóp ołtarza jako dar wdzięczności Bogu za obfite zbiory.

1 2 ►

Rozpoczęła się Msza św., w  którą czynnie włączyli się parafianie: czytania mszalne – pani Renata Szumera i pan Radosław Piechowiak, śpiew psalmu – pani Ewa Włodarczyk i pan Tomasz Walkowski. Kazanie wygłosił ksiądz proboszcz Ryszard Borowicz. Odniósł się w nim do trzech wydarzeń przypadających w tym dniu. W pierwszej kolejności nawiązał do tajemnicy chwalebnego wniebowzięcia Maryi, która w swym życiu kierowała się pokorą i bezgranicznym zaufaniem Bogu. Każdy z nas za przykładem Maryi winien wypełniać wolę Boga i kroczyć drogą prowadzącą do życia wiecznego. W drugiej części kazania nawiązał do Bitwy Warszawskiej, nazywanej „Cudem nad Wisłą” z 1920 roku. Marsz bolszewików na zachód Europy powstrzymali bohaterscy żołnierze oraz nieustająca na modlitwie ludność Warszawy. W trzeciej części kazania zwrócił się do tych, którzy żywią naród: rolników, sadowników, ogrodników i rybaków. Podkreślił znaczenie chleba, będącego symbolem miłości i jedności. Życzył, by rządzący dzielili plony sprawiedliwie, by nikomu nie zabrakło chleba.

Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny wiąże się nierozłącznie ze święceniem ziół, toteż w pobożności ludowej nosi ona nazwę święta Matki Boskiej Zielnej. Ksiądz proboszcz po odmówieniu modlitwy błogosławieństwa poświęcił przyniesione przez wiernych bukiety ziół i kwiatów – symbole ozdrowieńczej mocy natury. Uroczystość zakończono śpiewem pieśni „Boże, coś Polskę.”

Po południu na „Jakubówce” zgromadzili się rolnicy wraz z rodzinami. O godzinie 16⁰⁰ podzielono poświęcone bochny chleba i rozdzielono między przybyłych. Przy pięknej, słonecznej pogodzie rolnicy odpoczywali po trudach zakończonych żniw. W gronie rodzinnym i przyjaciół przy ognisku, muzyce, tańcach bawili się do wieczora.