Zmarł śp. Ks. kanonik Jerzy Mostowski

W piątek 24 września 2021 r. zmarł emerytowany proboszcz naszej parafii w Kamieńcu ksiądz kanonik Jerzy Mostowski.

Śp. ks. Jerzy Mostowski urodził się 27 lutego 1942 roku w Inowrocławiu. Po ukończeniu miejscowego Liceum Ogólnokształcącego w 1961 roku wstąpił do Prymasowskiego Wyższego Seminarium Duchownego w Gnieźnie. Święcenia kapłańskie przyjął 28 października 1967 roku z rąk bp. Lucjana Bernackiego.

Posługę kapłańską rozpoczynał jako wikariusz w parafii pw św. Stanisława w Nakle (1967-1969). Następnie był wikariuszem w Wapnie (1969-1971), u św. Jana w Mogilnie (1971-1972), w Trzemesznie (1972), w parafii Koryta (1972-1974), u św. Józefa w Bydgoszczy (1974-1980) oraz u św. Wojciecha w Bydgoszczy (1980-1985).

W 1985 roku został mianowany proboszczem parafii pw św. Jakuba Większego w Kamieńcu. Jednocześnie (w latach 1985-1999 oraz 2016-2019) był proboszczem parafii pw Najświętszego Imienia Jezusa i Najświętszej Maryi Panny w Szydłowie. W latach 1997-2010 pełnił funkcję najpierw wicedziekana, a następnie dziekana dekanatu trzemeszeńskiego. Przez kilka lat pełnił funkcję kapelana w Domu Opieki Społecznej w Skubarczewie. W 2003 roku ksiądz arcybiskup Henryk Muszyński nadał mu tytuł kanonika honorowego Kapituły Kruszwickiej. W 2017 roku znalazł się wśród grupy kapłanów mianowanych na stopień podporucznika Wojska Polskiego. Miało to być rekompensatą za wcielenie do zasadniczej służby wojskowej w czasach PRL-u.

W październiku 2017 roku obchodził pięćdziesiątą rocznicę święceń kapłańskich. Jego zawołanie jubileuszowe brzmiało „Wdzięczny –Jedynemu Bogu, Kościołowi, Ojczyźnie, Rodzinie i Ludowi Bożemu”. W 2019 roku po ponad 51 latach posługi duszpasterskiej przeszedł na emeryturę. Przeprowadził się do Inowrocławia i zamieszkał u rodziny. Przez prawie dwa lata pomagał w parafii pw Świętego Ducha, aż do czasu choroby.

Wycieczka po Ziemi Łowickiej

W poniedziałek rano, z parkingu przy kościele, wyruszyły na wycieczkę autokarową po Ziemi Łowickiej 32. osoby.

Zwiedzanie rozpoczęto w Oporowie od zamku gotyckiego z połowy XV wieku, wzniesionego z inicjatywy arcybiskupa gnieźnieńskiego, Władysława z Oporowa. Po tej późnogotyckiej budowli obronnej, jednej z nielicznych tego typu w Polsce, oprowadził przewodnik. Wędrując z grupą po komnatach opowiadał historię przemian architektonicznych obiektu, mających miejsce na przestrzeni XV-XX wieku oraz dzieje rodów związanych z tym miejscem. Zwiedzający mogli podziwiać wyposażenie i wystrój wnętrz oraz przedmioty z różnych epok. Pobyt na zamku zakończono wejściem na mury obronne, z których roztaczał się widok na okolicę, park i dziedziniec zamkowy.

Kolejnym miejscem zwiedzania była bazylika katedralna w Łowiczu, zwana „Mazowieckim Wawelem”. Dzieje katedry sięgają 1100. roku. W 1433 r. abp Wojciech Jastrzębiec, ówczesny prymas Polski, nadał jej tytuł kolegiaty i erygował przy niej kapitułę. Po barokowej bazylice p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny oprowadził grupę przewodnik. Zapoznał z historią i dziejami tego miejsca, bogatym wystrojem architektonicznym i malarskim. Szczególną uwagę zwrócił na otaczający świątynię zespół kaplic sepulkralnych o interesujących rozwiązaniach architektonicznych. Kaplice są miejscem spoczynku dwunastu arcybiskupów gnieźnieńskich, prymasów Polski. Na zakończenie przewodnik oprowadził po muzeum mieszczącym się w jednej z wież kościelnych. Wyeksponowano tam naczynia i szaty liturgiczne oraz przedmioty kultu religijnego.

Ostatnim celem wycieczki był zespół pałacowo – parkowy w Nieborowie. Utworzono go w 1694 roku na podwalinach starego dworu Nieborowskich. Od 1774 do 1944 roku stanowił własność rodu Radziwiłłów. Po obiekcie oprowadził przewodnik, który szczegółowo zaznajomił z historią tej barokowej rezydencji oraz dziejami rodów zamieszkujących ją. Zwiedzający mogli podziwiać wyposażenie i wnętrza pałacowe, które zachowały się w stanie oryginalnym. Walory zwiedzania wzbogaciła wystawa czasowa „W podróży”, będąca przekrojową opowieścią o polskich podróżnikach. Została uzupełniona przedmiotami niezbędnymi podczas wyjazdów i wędrówek w poprzednich epokach. Pobyt w Nieborowie zakończono spacerem po barokowym parku w stylu francuskim.

Wycieczka dostarczyła wielu przeżyć estetycznych oraz pogłębiła wiedzę historyczną i z zakresu historii sztuki świeckiej i sakralnej. Wszyscy wrócili z niej zadowoleni.

POŚWIĘCENIE SZTANDARU – 18 września

W sobotę na Mszę św. wieczorną przybyli druhowie z Ochotniczej Straży Pożarnej ze Słowikowa wraz z rodzinami, by uczestniczyć w uroczystości poświecenia odnowionego sztandaru jednostki. Po wkroczeniu pocztu sztandarowego nastąpiło odsłonięcie obrazu Maryi Niepokalanej w ołtarzu głównym. Ksiądz proboszcz rozpoczął uroczystą Mszę św. W liturgię słowa włączył się prezes OSP w Słowikowie pierwszym czytaniem. Podczas homilii ksiądz Ryszard Borowicz podkreślił rolę sztandaru, jako symbolu jedności i drogowskazu.

Po kazaniu nastąpiła modlitwa błogosławieństwa i poświecenie sztandaru. Ksiądz proboszcz życzył, by druhowie byli zawsze gotowi służyć społeczeństwu zgodnie z zawołaniem strażaków „Bogu na chwałę, ludziom na ratunek”. Podczas Mszy św. wierni modlili się za żywych i zmarłych strażaków oraz ich rodziny. Na zakończenie zgromadzeni zaśpiewali pieśń „Boże, coś, Polskę”. Nastąpiło zasłonięcie obrazu Matki Boskiej i wyprowadzenie pocztu sztandarowego.

Wieczorem odbyło się spotkanie strażaków na sali wiejskiej w Słowikowie. Zapoczątkowało je wprowadzenie pocztu i umieszczenie sztandaru na honorowym miejscu.

Przybyłych na uroczystość powitał prezes OSP Waldemar Gruszczyński. Podziękował zwłaszcza zaproszonym gościom: księdzu proboszczowi Ryszardowi Borowiczowi, wójtowi Gminy Orchowo – Jackowi Misztalowi, sołtys wsi Słowikowo – Bernardynie Rzyskiej, kierownikowi Środowiskowego Domu Samopomocy w Słowikowie – Mikołajowi Nyckowi, przewodniczącej KGW w Słowikowie – Joannie Zielaznej.

Głos zabrała pani sołtys, Bernardyna Rzyska, która podziękowała strażakom za zaangażowanie w służbę społeczeństwu i działania na rzecz prac konserwatorskich sztandaru. Pan wójt, Jacek Misztal w swoim przemówieniu podkreślił oddanie i bohaterstwo strażaków w działaniach na rzecz ratowania ludzi i ich mienia. Prezes wręczył dyplomy strażakom i wszystkim, którzy w jakikolwiek sposób wspierają działania jednostki.

Na zakończenie części oficjalnej zebrani wznieśli toast lampką szampana.