WIELKA SOBOTA

WIELKA SOBOTA – 17 kwietnia

To dzień ciszy i trwania w milczeniu przy grobie Pana, rozważanie tego co stało się na krzyżu – zbawienie człowieka. Wierni przez cały dzień trwali na modlitwie adorując Najświętszy Sakrament.

ŚWIĘCONKA

W sobotę odbyło się tradycyjne święcenie pokarmów. O godzinie 1000 i 1200 po modlitwie błogosławieństwa kapłan poświęcił koszyczki, w których wierni przynieśli chleb, baranka, jajka, przyprawy, mięso i wędliny. Pokarmy te podczas wielkanocnego śniadania będą przypominać o zwycięstwie Chrystusa nad śmiercią: chleb o ustanowieniu Eucharystii, jajko (symbol rodzącego się życia) o zmartwychwstaniu, mięso i wędliny (symbol baranka) o Chrystusie, który ofiarował się za nas.

WIGILIA PASCHALNA

Liturgia Wigilii Paschalnej jest celebracją zmartwychwstania Chrystusa. Składa się z liturgii: światła, słowa, chrztu i Eucharystii.

Uroczystość rozpoczęła się poświęceniem ognia, od którego celebrans zapalił Paschał – symbol Jezusa Zmartwychwstałego. Na paschale zakreślił znak krzyża, cyfrę obecnego roku, litery greckie Α i Ω oraz wbił 5 symbolicznych gron. Wszystkie te znaki przypominają, że Chrystus Zmartwychwstały jest początkiem wszystkich rzeczy, a równocześnie jest spełnieniem całej historii. Zapalenie nowego ognia rozpoczyna porządek nowego czasu. Od paschału wierni zapalali świece, by ukazać zwyciężenie ciemności przez światło. Obrzęd światła zwieńczyła uroczysta pieśń Pochwała Paschału – Exultet.

Dalszą częścią liturgii paschalnej były czytania przeplatane psalmami. Przypomniały całą historię zbawienia, poczynając od stworzenia świata, aż do Ewangelii o zmartwychwstaniu Jezusa.

Następnym etapem celebracji była liturgia chrzcielna, na którą złożyła się Litania do Wszystkich Świętych, uroczyste błogosławieństwo wody i odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych. Pozwoliło to wiernym na rozważanie tajemnicy śmierci starego życia w grzechu oraz zmartwychwstania do nowego życia w łasce.

Wigilia Paschalna miała swój finał w liturgii Eucharystii i przyjęciu Komunii Świętej.

NIEDZIELA WIELKANOCNA – 18 kwietnia

O godz. 600 dzwony kościelne oznajmiły radosną nowinę – Chrystus zmartwychwstał. Alleluja. Wierni okazali swą radość uczestnicząc w procesji rezurekcyjnej, po której odśpiewali pieśń Te Deum laudamus. Wyjście z Chrystusem Eucharystycznym poza mury kościoła rozpoczęło świętowanie Jego zmartwychwstania rozciągnięte na 8 dni. Niech zmartwychwstały Pan gości w naszym życiu codziennie przez cały rok.

WIELKI PIĄTEK-15 kwietnia

W drugim dniu Triduum Paschalnego, o godz. 1800, sprawowana była liturgia Męki Pańskiej. Procesja kapłana i służby liturgicznej w milczeniu podeszła do ołtarza, by oddać mu cześć i zagłębić się w cichej modlitwie.

W pierwszej części liturgii wierni wysłuchali: czytań z Księgi proroka Izajasza, drugiego Listu do Hebrajczyków, psalmu responsoryjnego oraz Męki Pańskiej wg św. Jana. Po czytaniach nastąpiła rozbudowana modlitwa powszechna, rozszerzona w tym roku o wezwanie za naród Ukraiński.

W drugiej, kulminacyjnej części liturgii, kapłan dokonał trzech odsłon krzyża i ucałował go nabożnie. Służba liturgiczna i wierni adorowali krzyż poprzez uklękniecie lub pochylenie głowy.

Po adoracji nastąpiła komunia wiernych, przeniesionymi z ciemnicy na ołtarz, konsekrowanymi poprzedniego dnia komunikantami.

Przy śpiewie pieśni eucharystycznej, celebrans przeniósł Najświętszy Sakrament do Grobu Pańskiego. Śpiewem trzeciej części Gorzkich Żali rozpoczęła się adoracja.

WIELKI CZWARTEK – 14 kwietnia

W Wielki Czwartek, pierwszy dzień Triduum Paschalnego, wspominaliśmy Ostatnią Wieczerzę oraz ustanowienie przez Chrystusa sakramentów – Eucharystii i kapłaństwa.

O godz. 1800 rozpoczęła się Msza Wieczerzy Pańskiej. Podczas śpiewu „Chwała na wysokości Bogu” rozdzwoniły się dzwonki i dzwony kościelne, po czym nastała cisza, oznaczająca gotowość towarzyszenia Chrystusowi w Jego męce. Wierni wysłuchali czytań z Księgi Wyjścia o przygotowaniu Paschy oraz z Listu do Koryntian o ustanowieniu Eucharystii. Po homilii, którą wygłosił ksiądz proboszcz, nastąpiła modlitwa eucharystyczna i Komunia Święta wiernych. Kapłan przeniósł Najświętszy Sakrament do ołtarza adoracji, tzw. ciemnicy, symbolu uwięzienia i samotności Jezusa. Ołtarz główny został obnażony ze świec, obrusów i krzyża. Puste tabernakulum przypominało, że Chrystus przebywa w zamknięciu i oczekuje na wyrok.

Wielki Czwartek to święto wszystkich kapłanów. Z tej okazji delegacja rady parafialnej złożyła księdzu proboszczowi życzenia i wręczyła wiązankę białych róż.