WIELKA SOBOTA

To czas trwania w ciszy, milczeniu i skupieniu na adoracji Najświętszego Sakramentu przy grobie Bożym. Według tradycji jest to dzień, w którym wspominamy zstąpienie Chrystusa do otchłani, by wydobyć stamtąd całą ludzkość, jako dopełnienie tego co stało się na krzyżu.

 

ŚWIĘCONKA

Tradycyjnie przed południem odbyło się święcenie potraw, które wierni będą spożywać podczas śniadania wielkanocnego. Przyniesione w pięknie ustrojonych koszyczkach produkty – chleb, jajka, wędliny, przyprawy, owoce – kapłan pobłogosławił i poświecił. Ich symboliczne znaczenie ma  przypominać nam o zwycięstwie Chrystusa nad śmiercią.

WIGILIA PASCHALNA

Uroczysta liturgia Wigilii Paschalnej, która jest celebracją przejścia Jezusa ze śmierci do życia, zakończyła Triduum Paschalne.

Zapoczątkowała ją liturgia światła, poświęceniem ognia, od którego został zapalony Paschał- symbol Chrystusa, który jest światłością świata. Wierni od świecy paschalnej zapalali przyniesione świece, by światłem zwyciężyć ciemność. Liturgię światła zakończył hymn EXULTET, głoszący prawdę o zwycięstwie Jezusa nad śmiercią.

Liturgia słowa, najbardziej rozbudowana w ciągu roku liturgicznego, poprowadziła wiernych przez dzieje świata aż do najważniejszego momentu liturgii –Zmartwychwstania Pana.

Kolejnym elementem celebracji była liturgia chrzcielna. Rozpoczęła ją Litania do Wszystkich Świętych, podczas której odsłonięty został obraz Maryi Niepokalanej. Nastąpiło uroczyste błogosławieństwo wody, w której został zanurzony Paschał. Wierni odnowili przyrzeczenia chrzcielne.

Wigilia Paschalna swój finał miała w liturgii eucharystycznej i przyjęciu Komunii Świętej.  Przez wszystkie dni Triduum Paschalnego katechezę, wyjaśniającą symbolikę i znaczenie poszczególnych elementów celebracji, prowadziła pani Renata Szumera

NIEDZIELA WIELKANOCNA

O świcie, obchody Zmartwychwstania rozpoczęły się uroczystą procesją z Najświętszym Sakramentem wyniesionym z grobu Pana Jezusa. Bicie dzwonów ogłosiło całemu światu, że CHRYSTUS ZMARTWYCHWSTAŁ. Po odśpiewaniu hymnu Ciebie, Boga, wysławiamy rozpoczęła się Msza św. rezurekcyjna. Figura Chrystusa z chorągwią w ręku, umieszczona u stóp ołtarza, ma przypominać Jego zwycięstwo.

WIELKI PIĄTEK

W Wielki Piątek, który jest kulminacyjnym elementem Triduum Paschalnego, przeżywaliśmy mękę i śmierć Jezusa, czyli czas, kiedy Chrystus objawił do końca tajemnicę swojej miłości.

Liturgię Męki Pańskiej zapoczątkowało procesyjne wejście w ciszy celebransa i asysty do świątyni. Przed obnażonym ołtarzem, kapłan w geście prostracji, przepraszał ukrzyżowanego Chrystusa za nasze grzechy i prosił o miłosierdzie. Następnie wierni wsłuchali się w czytania mszalne oraz opis Męki Pańskiej wg św. Jana. Kapłan, w 10 śpiewnych wezwaniach modlitewnych, polecał Bogu wszelkie potrzeby Kościoła wyrażając tym pragnienie Chrystusa, by wszyscy zostali zbawieni.

Centralnym wydarzeniem liturgii wielkopiątkowej była adoracja Krzyża. Celebrans stopniowo odsłonił jego ramiona i nabożnie go ucałował. Po kapłanie, Baranka Paschalnego i Króla, adorowali wierni i służba liturgiczna. Po adoracji Krzyża wiernym została udzielona Komunia Święta, hostiami przyniesionymi z ciemnicy.

Ostatnią częścią liturgii Wielkiego Piątku była procesja do Grobu Pańskiego, gdzie został wystawiony Najświętszy Sakrament w monstrancji okrytej białym, przejrzystym welonem – symbolem całunu, w który owinięte było ciało zmarłego Chrystusa. Przy śpiewie trzeciej części Gorzkich Żali rozpoczęła się adoracja.

Ofiary pieniężne zebrane na tacę podczas adoracji Krzyża, zostały przekazane na utrzymanie Grobu Pańskiego i kościołów w Jerozolimie. Tym gestem wyraziliśmy solidarność z chrześcijanami w Ziemi Świętej.

WIELKI CZWARTEK – 6 kwietnia

Święte Triduum Paschalne, to najważniejsze dni w roku liturgicznym. W głębię tajemnicy paschalnej wprowadziły wiernych uroczystości Wielkiego Czwartku. Na pamiątkę Ostatniej Wieczerzy, którą Chrystus sprawował z uczniami w kontekście żydowskiej uczty paschalnej, o godz. 1800 rozpoczęła się Msza św. dziękczynna za ustanowienie Eucharystii i kapłaństwa służebnego. Po hymnie Chwała na wysokości Bogu, ucichły dzwony i dzwonki, a wierni wsłuchali się w treść czytań oraz homilii. Następnie celebrans zdjął ornat i stułę, przepasał się ręcznikiem i przystąpił do obrzędu mandatum. Przy śpiewie antyfony Przykazanie nowe daję wam, byście się wzajemnie miłowali, kapłan obmył i ucałował nogi 12. mężczyznom, przedstawicielom wiosek naszej parafii. Gest ten przypomniał gest Chrystusa i wyraził prawdę, że Kościół, podobnie jak Chrystus, jest nie po to, żeby mu służono, lecz aby służyć.

Nastąpił najważniejszy moment Eucharystii – modlitwa eucharystyczna i Komunia Święta. Po Mszy św. tabernakulum zostało opróżnione, a Najświętszy Sakrament przeniesiono do ciemnicy, przy śpiewie hymnu Przed tak wielkim Sakramentem. Ołtarz obnażono z obrusów, świec i kwiatów na znak całkowitego ogołocenia Jezusa. Przed ciemnicą rozpoczęła się adoracja Najświętszego Sakramentu.

Narracja, prowadzona od początku liturgii przez katechetkę, pomogła wiernym zgłębić przebieg i symbolikę wydarzeń. Na zakończenie uroczystości, przedstawiciele Rady Parafialnej, złożyli życzenia księdzu proboszczowi z okazji święta wszystkich kapłanów